Op zoek naar een leuke biografie bladerde ik in het boek van Maaike Meijer over Vasalis. Omdat ik samen met Frans Westra in 1999 het Vasalis in Memoriam Festival heb georganiseerd toch even in de index gekeken of mijn naam erin voorkwam. Tot mijn verrassing bleek Meijer mijn gedicht over Vasalis te hebben opgenomen. Erg leuk.
Speciaal voor dat festival hebben we - Franklin Aapkes, Bert Hadders en ik - haar huis bezocht om ter herinnering aan haar, een korte film te maken. Bij de deur prijkte het bordje Droogleever Fortuyn, wat ik eraf wilde slopen om het als aandenken mee te nemen. Maar ik had niets bij me om de schroefjes los te draaien en Bert gaf mij een bot mes waarmee ik kon wrikken maar toen dreigde het bordje te breken. Dus heb ik het uit respect maar laten zitten. Na ons bezoek schreef ik dit gedicht.
Vasalis
De bel weerklinkt
niet meer in huis.
Een bureau. Haar bureau?
verlaten in een kamer.
Beitel en hamer
op de vensterbank.
Dit huis geen klankkast
meer van haar.
Kruiwagens werken
aan een nieuw verhaal.
Geen geel vlindertje
in deze tuin,
alleen wat puin.
Op de deur de naam
Droogleever Fortuyn
vertelt dat zij hier
ooit geleefd heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten