Ich trug ein Gewehr

Afgelopen Dichters in de Prinsentuin ontmoette ik de Duitse vertaler Stefan Wieczorek. Aardige jongen. Op dit moment werkt hij in Antwerpen en is bezig met het vertalen van allerlei Nederlandstalige literatuur. Door hem moest ik denken aan Peter Mioch die het gedicht Ik droeg een geweer uit Liefde is voor feestdagen in het Duits vertaald heeft.

Ik droeg een geweer

Ik liep door een bos.
Er was een huis dat ik niet zien kon.
De uil bewaakte haar jong.
Ik droeg een geweer.

Ik droeg een geweer.
Ik doodde wat voor mijn loop kwam.
De torren liet ik met rust en zij mij.
Waar was het huis?

Waar was het meer?
Zo diep en vol blinkende vissen.
Haal het net binnen, rijk is de buit.
Het zwartbruine water.

Ik hoorde een moeder.
Zij zong van een vogel.
Ik doodde de vogel.
Vermoordde het lied.

Ik kwam bij het huis.
Ik keek door de ramen.
Het gezin zat tezamen en bad.
Ik weende.


Ich trug ein Gewehr

Ich lief durch einen Wald.
Da war ein Haus das ich nicht sehen konnte.
Die Eule bewachte ihr Junges.
Ich trug ein Gewehr.

Ich trug ein Gewehr.
Ich tötete was mir vor den Lauf kam.
Die Käfer ließ ich in Ruhe und sie mich.
Wo war das Haus?

Wo war der See?
So tief und voll glänzenden Fischen.
Hol das Netz ein, reich ist der Fang.
Das schwarzbraune Wasser.

Ich hörte eine Mutter.
Sie sang von einem Vogel.
Ich tötete den Vogel.
Ich ermordete das Lied.

Ich kam zu dem Haus.
Ich sah durch die Fenster.
Die Familie saß zusammen und betete.
Ich weinte.

©Rense Sinkgraven     ©Übersetzung: Peter Mioch