Remise met God is het hoogst haalbare

Afgelopen vrijdag samen met Tsead Bruinja gedichten gedaan op het NK Schaken in het Manor Hotel. Aandachtig publiek, prima sfeer en van directeur Paul Rump had het zelfs nog wel wat langer gemogen. Na het optreden nog uren blijven hangen om te luisteren naar de analyses van Hans Böhm en Tex de Wit. Hans Böhm lardeerde zijn analyses met mooie verhalen, zo vergeleek hij sommige schakers met dieren: Karpov is een vis (kille uitdrukkingsloze ogen), Romanysjyn heeft als bijnaam 'de fret' (achter het bord kijkt en gedraagt hij zich als dit zenuwslopende beestje) en hij sprak huiverend over de hypnotiserende blik van de fameuze Tal die je een zeer onaangenaam gevoel gaf. 'Hoe zit het met deze schakers?' vroeg iemand uit het publiek. 'Dit zijn watjes', zei Böhm.
Goed, het toernooi dan. Loek van Wely stond slecht tegen Benjamin Bok en die partij verloor hij uiteindelijk ook. Desondanks werd hij gisteren Nederlands kampioen. Het jonge talent Anna-Maja Kazarian stond zeer goed tegen Anne Haast (de latere kampioen) maar de partij eindigde toch nog verrassend in remise. Dit waren de hoogtepunten van de middag.
Voor de liefhebbers, hierbij mijn twee schaakgedichten die ik voordroeg, waarbij de eerste gaat over de legendarische Bobby Fischer (Hans Böhm merkte terecht op dat remise met God volgens Fischer alleen haalbaar zou zijn als hij met wit zou spelen).

Opperwezen

Ze gehoorzamen
blindelings. Zijn bed
is een bord.
Hij ziet kakkerlakken,
korte rokjes
niet. Naaldhakken pijnscheuten
in het brein.
Roodharigen verlaat de zaal!
Als de koning valt
sterft hij een stukje
of stijgt tot God.
Schoenen vlekkeloos gepoetst.
Net pak,
onbeholpen stropdas.
Hij ziet blind.
Zijn systeem dekt
werelddelen.
Remise met God
is het hoogst haalbare.
Een zwart-wit blik
van altijd gelijk.

De koning

Met stukken geschoven.
Er wordt wat geslagen.
Je verliest een loper, mist
een toren, offert het paard,
de dame sneuvelt in de strijd,
de koning radeloos.
Je zegt: het licht was slecht,
laten we nog eens spelen.
Maar de partij is over.
Bijke, de oude blinde stabij
kwispelt.

© Liesbeth Annokkee