Een tijdje geleden stuurde Keith Armstrong mij een foto van een maan met kraaien en omdat ik moest denken aan mijn gedicht 'De maan onder een sprei' moest ik denken aan die foto. Maar die foto is stronteigenwijs, wil niet in mijn blog staan. Dus dan maar alleen het gedicht, plus Friese vertaling en die is van Tsead Bruinja!
De maan onder een sprei
De maan onder een sprei.
En onder de maan ga ik op een roestige fiets,
fiets weg van jou.
De maan onder een sprei.
Alsof ik dit al eerder geschreven heb.
Iets geruststellends, iets kalms, iets weids.
Een moeder die je goedenacht kust.
God die over je waakt.
Onder de maan sta ik stil,
kijk en denk aan jou, aangeraakt
door de maan.
Ik zie het huis, het raam, je bed.
In je gedachten lees ik liefde, leegte,
zwart verdriet.
Geef het aan de maan, geef het aan de maan.
(Uit: Liefde is voor feestdagen, Uitgeverij Liverse)
De moanne ûnder in sprei
De moanne ûnder in sprei.
En ûnder de moanne gean ik op in roastige fyts,
fyts fuort fan dy.
De moanne ûnder in sprei.
Lykas ha ik dit al earder skreaun.
Wat gerêststellends, wat kalms, wat wrydsks.
In mem dy't dy goenacht tútet.
God dy't oer dy wekket.
Ûnder de moanne stean ik stil,
sjoch en tink oan dy, rekke
troch de moanne.
Ik sjoch it hûs, it rút, dyn bêd.
Yn dyn tinzen lês ik leafde, leechte,
swart fertriet.
Jou it oan de moanne, jou it oan de moanne.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten