donderdag 30 juli 2015

Het Beste Groninger Boek 2015

Op zaterdag 7 november 2015 zal voor de zevende maal literair festival Het Grote Gebeuren plaatsvinden in de Groninger Forum Bibliotheek. Zoals gebruikelijk wordt dan ook de prijs voor het Beste Groninger Boek uitgereikt.
  

De jury bestaat dit jaar uit: Allard Steenbergen (mede-eigenaar Boekhandel Godert Walter), Henk Harbers (gepensioneerd docent Duitse Taal- en Letterkunde RUG) en Jeanette Straatemeier ((ex-) bestuurder Culturele instellingen, oud- bibliothecaris). Er zullen tijdens het festival twee prijzen worden uitgereikt: één in de categorie fictie en één in de categorie non-fictie. Voorafgaande het festival zal er in beide categorieën een shortlist met vijf titels bekend worden gemaakt.
De prijs zal bestaan uit een door Oscar Venema vervaardigd kunstwerk met een tekst van dichter Rense Sinkgraven.

Verleden jaar won Yvonne van den Berg de categorie 'fictie' met haar roman De viool van mijn moeder. Het boek Lagen in stad; oude vondsten in nieuwe verhalen, onder redactie van stadsarcheoloog Gert Kortekaas, sleepte de prijs in de wacht in de categorie 'non-fictie'. Eerdere winnaars waren ondermeer Auke Hulst, Barbara Stok en Herman Sandman.

Uitgevers die werk willen inzenden kunnen dit doen tot 28 augustus. De boeken dienen te zijn verschenen tussen 1 augustus 2014 en 1 augustus 2015. Boeken die kunnen worden ingezonden zijn geschreven door een schrijver woonachtig in Groningen of spelen zich af in of handelen over Groningen. Verder mogen de boeken zowel Nederlandstalig als Groningstalig zijn.
  

De boeken dienen in drievoud te worden ingestuurd naar het volgende adres:

Groninger Forum Bibliotheek
t.a.v. Douwe van der Bijl
Postbus 30004
9700 RE Groningen

Oscar Venema

dinsdag 28 juli 2015

Vasalis, een gedicht

Op zoek naar een leuke biografie bladerde ik in het boek van Maaike Meijer over Vasalis. Omdat ik samen met Frans Westra in 1999 het Vasalis in Memoriam Festival heb georganiseerd toch even in de index gekeken of mijn naam erin voorkwam. Tot mijn verrassing bleek Meijer mijn gedicht over Vasalis te hebben opgenomen. Erg leuk.
Speciaal voor dat festival hebben we - Franklin Aapkes, Bert Hadders en ik - haar huis bezocht om ter herinnering aan haar, een korte film te maken. Bij de deur prijkte het bordje Droogleever Fortuyn, wat ik eraf wilde slopen om het als aandenken mee te nemen. Maar ik had niets bij me om de schroefjes los te draaien en Bert gaf mij een bot mes waarmee ik kon wrikken maar toen dreigde het bordje te breken. Dus heb ik het uit respect maar laten zitten. Na ons bezoek schreef ik dit gedicht.

Vasalis

De bel weerklinkt
niet meer in huis.
Een bureau. Haar bureau?
verlaten in een kamer.
Beitel en hamer
op de vensterbank.
Dit huis geen klankkast
meer van haar.
Kruiwagens werken
aan een nieuw verhaal.

Geen geel vlindertje
in deze tuin,
alleen wat puin.
Op de deur de naam
Droogleever Fortuyn
vertelt dat zij hier
ooit geleefd heeft.

donderdag 23 juli 2015

Ich trug ein Gewehr

Afgelopen Dichters in de Prinsentuin ontmoette ik de Duitse vertaler Stefan Wieczorek. Aardige jongen. Op dit moment werkt hij in Antwerpen en is bezig met het vertalen van allerlei Nederlandstalige literatuur. Door hem moest ik denken aan Peter Mioch die het gedicht Ik droeg een geweer uit Liefde is voor feestdagen in het Duits vertaald heeft.

Ik droeg een geweer

Ik liep door een bos.
Er was een huis dat ik niet zien kon.
De uil bewaakte haar jong.
Ik droeg een geweer.

Ik droeg een geweer.
Ik doodde wat voor mijn loop kwam.
De torren liet ik met rust en zij mij.
Waar was het huis?

Waar was het meer?
Zo diep en vol blinkende vissen.
Haal het net binnen, rijk is de buit.
Het zwartbruine water.

Ik hoorde een moeder.
Zij zong van een vogel.
Ik doodde de vogel.
Vermoordde het lied.

Ik kwam bij het huis.
Ik keek door de ramen.
Het gezin zat tezamen en bad.
Ik weende.


Ich trug ein Gewehr

Ich lief durch einen Wald.
Da war ein Haus das ich nicht sehen konnte.
Die Eule bewachte ihr Junges.
Ich trug ein Gewehr.

Ich trug ein Gewehr.
Ich tötete was mir vor den Lauf kam.
Die Käfer ließ ich in Ruhe und sie mich.
Wo war das Haus?

Wo war der See?
So tief und voll glänzenden Fischen.
Hol das Netz ein, reich ist der Fang.
Das schwarzbraune Wasser.

Ich hörte eine Mutter.
Sie sang von einem Vogel.
Ich tötete den Vogel.
Ich ermordete das Lied.

Ich kam zu dem Haus.
Ich sah durch die Fenster.
Die Familie saß zusammen und betete.
Ich weinte.

©Rense Sinkgraven     ©Übersetzung: Peter Mioch


donderdag 16 juli 2015

Dichters van Geluk Xtra!

Op vrijdag 17 juli is er om 15.00 uur in de Groninger Forum Bibliotheek, Oude Boteringestraat 18, een speciale editie van Dichters van Geluk ter gelegenheid van Dichters in de Prinsentuin. Hendrik Nicolaas Werkman staat hierin centraal. Want naast beeldend kunstenaar, vormgever en drukker was Werkman ook een niet onverdienstelijk dichter. De toegang is gratis.

Rense Sinkgraven praat met jonge dichters en studenten van Academie Minerva die, geïnspireerd door Werkman, hebben samengewerkt aan prachtige poëzieposters. Wat is hun favoriete kunst en poëzie? Geloven ze in geluk en de magie van de muze? Dichters die acte de présence geven zijn: Jephta de Visser, Richard L. Nobbe, Erik-Jan Hummel en Rachel Raetzer.

Dichters in de Prinsentuin
Luisteren naar gedichten van de beste Nederlandse en Vlaamse dichters in de zonovergoten historische tuin achter het Prinsenhof. Dát is Dichters in de Prinsentuin, deze zomer van 17 t/m 19 juli.

Datum: Vrijdag 17 juli 2015, 15.00 uur
Locatie: Groninger Forum Bibliotheek, Oude Boteringestraat 18, Groningen
Entree: gratis, inclusief koffie of thee


 
Richard Nobbe © Dick Pots

donderdag 9 juli 2015

D4

Gisteren een mooie dag gehad op het NK Schaken in het Manor Hotel te Amsterdam. Thomas deed een mooi optreden en ik had er ook zin in. Er gebeurde iets magisch. Ik kondigde een gedicht aan met de mededeling dat het geschreven was naar aanleiding van de moord op Theo van Gogh. Na afloop kwamen mensen naar mij toe. Of het toeval was dat ik dat gedicht over Van Gogh gedaan had of dat ik het wist. Wat wist? zei ik. Hij is hier tegenover vermoord. Ik kreeg even de koude rillingen. Lang niet meer aan gedacht.
De rest van de middag veel partijen gekeken. Giri tegen Bok was spannend, helaas liet Bok het door tijdnood in het eindspel liggen. Sipke Ernst stond schuin achter mij en ik hoorde hem zeggen dat Bok h5 had moet spelen. Dat bleek te kloppen want Giri maakte korte metten met hem. En over Sipke gesproken, mijn gedicht in het kader van Dichter bij de Schaker ging over hem. Hij kon zich er in vinden alleen de zin 'Zelfmoord is een optie' kon hij niet plaatsen. In mijn uitleg gaat het over de zelfhaat die je voelt wanneer je een totaal gewonnen stelling om zeep helpt doordat je bijvoorbeeld mat op de achterste rij over het hoofd ziet. Aaarrrgh!

D4
voor Sipke Ernst 


Tamelijk kalm.
Solide positioneel schaak.
Denk niet in koning,
kastelen en legers.
Klinisch de stelling ontleden.
Houd niet van risico's.
Moet op mijn gevoel vertrouwen.
Geen opening waarbij
iedere zet de verliezende kan zijn.
Alsof je voetbalt met één verdediger.
Meer intuïtie dan rekenen.
Er kan iets misgaan maar
het is nog geen verloren zaak.
Zit er een vieze truc in?
Iets slecht uitgerekend.
Totaal gewonnen staan
en dan toch nog verliezen.
Iets over het hoofd gezien.
Zelfmoord is een optie.

Vannacht dronken worden.
De vrouw veroveren.
Triomferen.

dinsdag 7 juli 2015

NK Schaken: Hoe Dichter Hoe Schaker

Rense Sinkgraven © Liesbeth Annokkee

Op dit moment is het NK Schaken in volle gang. Zoals verwacht staat Anish Giri bovenaan. Morgenmiddag zullen Thomas Möhlmann en ik optreden in het kader van het project Dichter bij de Schaker. Aan de hand van persoonlijke ontmoetingen hebben de dichters een gedicht geschreven over de aan hen toegewezen schaker. Thomas bezingt Anne Haast en Sipke Ernst is mijn poëtisch subject.
Ons optreden begint morgen om 15.00 uur in The Manor Hotel (Linnaeusstraat 89, Amsterdam). Wellicht tot dan. De partijen starten om 13.00 uur. 

Sipke Ernst, door Harry Gielen

maandag 6 juli 2015

Verlangen naar Antwerpen

Vandaag dacht ik ineens met weemoed terug aan het prachtfestival ZuiderZinnen, misschien omdat de tour karavaan vandaag in België neerstrijkt. Helaas is het festival van Luc en An al enkele jaren ter ziele maar ik heb goede herinneringen aan de optredens zoals in café De Nieuwe Linde. En wie weet wat er op stapel staat en wat voor spannende dingen er nu weer gaan gebeuren. Antwerpen, here we come!



Tot slot: Frank