We hebben er alles aan gedaan maar het is mislukt. Geen goud voor Sven Kramer. Al deze ellende heeft in ieder geval een mooi gedicht van Jean Pierre Rawie opgeleverd.
SCHEVE SCHAATS
St Valentijn - maar eenzaam op mijn kamer
ben ik ten diepste met mijzelf begaan.
Ik zucht en zucht en ik laat traan om traan;
de tijd viel mij nog nooit onaangenamer.
Mijn eigen schuld, ik heb het zelf gedaan,
is waar ik telkenmale weer op hamer.
Ik voel mij zo ontredderd als Sven Kramer,
voorgoed beland in de verkeerde baan.
Ik had me bij die Ene moeten houden,
dan was mijn leven nu niet total loss,
maar ik vertrouwde niet op het vertrouwde
en zag de bomen niet meer door het bos.
Zo word ik oud, maar nimmer meer de oude:
éen foute wissel, en je bent de klos.
Jean Pierre Rawie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten