Ik was net stadsdichter geworden en mijn eerste opdracht was: schrijf een gedicht voor het sporttalent van Groningen. Dat was Bauke Mollema. En dit is het gedicht (Go Bauke, verpulver de Alpen!).
Vliegwiel
voor Bauke Mollema
De pedaalslag van een moker.
Het verzet van lichte adem.
Een visioen van vogelvlucht.
De berg is hoog, het dal is diep.
Zo zal het zijn.
Zo zal het blijven.
Beklim de berg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten