Het Dadaïsme keerde zich tegen de gevestigde normen en waarden van de traditionele kunsten en wordt daarom ook wel anti-kunst genoemd. Toch heeft het Dadaïsme wel degelijk invloed gehad op zowel kunst als literatuur. Hierover en dan met name over het neo-dadaïsme van na de tweede wereldoorlog, geven kunsthistoricus Peter Kooke en dichter/filosoof Rense Sinkgraven een lezing in het kader van het Werkmanjaar 2015. De lezing is op donderdag 30 april om 14.00 uur in de Groninger Forum Bibliotheek aan de Oude Boteringestraat. De toegang bedraag € 3,50.
Neo-Dada
Na WO II werd Dada opnieuw populair in de kunstwereld. Nouveau Realisme was in Parijs een wild antwoord op de sombere oorlogsjaren. Christo begon met het inpakken van de rode schoenen van zijn vriendin en zou als snel grotere objecten van uiterlijke vorm gaan veranderen.
Aan het eind van de jaren vijftig ontstond POPART, die herkenbare beelden van alledag als uitgangspunt nam. Warhol nam het voortouw en daarna was de geest uit de fles. Dan was er de Fluxus-beweging, dwars en uitdagend, denk aan de Pindakaasvloer van Wim T. Schippers. De jaren 80, Anarchy in the UK, The Sex Pistols: Punk! Ook zij beriepen zich op Dada.
In de poëzie begon met de Vijftigers - en vooral Lucebert - de revolutie. Als reactie hierop verschenen de dadaïstische zestigers, die onder aanvoering van K. Schippers de ready-made tot gedicht verhieven. Terug bij Duchamp en opnieuw Dada in Holland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten