Schaap, paard, poes, pauw en heli

Gianna Nannini - Meravigliosa creatura

De briljante zangeres uit Siena.

Reve bij SLA Avier

Mijn Reve gedicht is bij SLA Avier gedicht van de week. Een heet juli poëem!

Vogeldood (met dank aan Melle Hijlkema)

Reiger

De grijze reiger ligt in de sloot
als een nat pak veren.
Het oog verbleekt, achteloos dood.
Zo vlak als een stilleven.

Boven mij een monter gefluit.
Water kabbelt niks aan de hand.
Ik pak een ruwe steen van het land,
smijt de lucht aan flarden.

Nu met gewiekte waterslag.
Een vis te zijn en te verdwijnen.

Rense Sinkgraven

Thim Muskee, uitgesproken dom

Ik las gisteren in STAD Groningen # 5 een interview met kunstsjacheraar Thim Muskee. Op de foto's staat hij afgebeeld - geblondeerd haar, shabby zonnebril - als een mislukte autohandelaar. In zijn antwoorden etaleert hij keer op keer zijn lage IQ. Hij houdt er kunstopvattingen op na die zelfs in de Middeleeuwen al verouderd waren en wat betreft zijn denkwijze over vrouwen hoort hij thuis in de categorie Male Chauvinist Pig. Hij zegt: 'Laten we wel zijn, vrouwen kunnen geen kunst maken. En Marlene Dumas dan, zul je zeggen. Zij is een grote uitzondering. Vrouwen zitten namelijk anders in elkaar dan mannen. Ze zijn veel praktischer, het ontbreekt hun aan strategisch inzicht, ze kunnen niet vooruitdenken. Daarom zitten er zo weinig vrouwen in de top van het bedrijfsleven en daarom zijn er ook zo weinig echte vrouwelijke kunstenaars.'
Onze Thim weet het allemaal heel goed. Hij is een man van zijn tijd: de prehistorie. Ga jagen man!

Pussycat & Gert Vlok Nel

Een van de mooiste nummers van Pussycat is My Broken Souvenirs. Tot mijn verbazing hoorde ik bij de Zuid-Afrikaanse bard en dichter Gert Vlok Nel een cover van dit nummer. Hij vertelde mij dat Pussycat in Zuid-Afrika een soort ABBA-status had. Nooit geweten.

Gert Vlok Nel met een ander prachtnummer, My Broken Souvenirs is niet op te laden

Drs. P - De zusters Karamazov

Bertus Onderwater aan het werk

Zoals ik enkele dagen geleden al meldde, gaat De Schreef het Jacob Israël de Haan monument maken. Hier zien we Bertus Onderwater - in een filmpje van Sarah Stiles - noest aan de arbeid.

Joy Wellboy what a joy!

Afgelopen zaterdag sprak ik tijdens de Nacht van Kunst en Wetenschap even met de sympathieke gasten van Joy Wellboy, afkomstig uit Brussel maar residerende in Berlijn. Dansen maar!

De Schreef maakt Jacob Israël de Haan gedenksteen

Bijna een jaar geleden is er tijdens het Jacob Israël de Haan Festival in Smilde geld ingezameld voor een gedenksteen om de dichter/schrijver te gedenken in zijn geboorteplaats. Dankzij de Gemeente Midden Drenthe, Prins Bernhard Cultuurfonds en natuurlijk de optredende dichters en muzikanten is er voldoende bijeen gebracht om dit te kunnen realiseren. Het monument wordt gemaakt door De Schreef in Schouwerzijl. Daarin zal het volgende kwatrijn van Jacob Israël de Haan verwerkt worden.

STERRENHEMEL.

De Maan strooit de stralende sterren
Langs den eeuwigen hemel heen.
Wie waken er nog heinde en verre?
Mijn hart en mijn lied alleen.

Bertus Onderwater, De Schreef

Gedicht Vasalis 

Geluksfilosofie

Komende zaterdag 6 juni is De Nacht van Kunst en Wetenschap. Zelf neem ik het onderdeel Geluksfilosofie voor mijn rekening. Ik heb leuke gasten namelijk Stine Jensen, Menno de Bree, Sanne Blauw en Bas Schröder, frontman van Swinder.

Roest & Hout

Ik vermaak me tegenwoordig met oud hout en knoestig roest. Misschien is het toch een soort gedicht. Of sla ik nu door?

Noe bin ik d'r an

In een vorig leven kwam ik nog weleens in Luttenberg, de uitvalsbasis van Damaged Brain, toen de bekendste rockband uit de regio. Ze repeteerden in de loods bij hun manager Jo Oortwijn waar ik op een zondag onverwacht op de stoep stond om de cd te kopen. Want bij de VPRO had ik de clip van Backstreet girl gezien en ik dacht dat is een lekker bandje. Ik heb Damaged Brain ontelbare keren zien optreden en dat was vaak geweldig en feest na afloop. Maar zoals wel vaker, na een paar jaar was de sjeu eraf en de band ging uit elkaar. Bassist Arjan Pronk zat daarna nog even in The Prodigal Sons van Erwin Nijhoff, kwam vervolgens terecht in 16 Down en daarna in The Horse Compagny. Maar die band bestaat ook al niet meer. Ik vroeg me weleens af: wat zou er toch van zanger Thomas Tijs geworden zijn? Zojuist vond ik een clipje: Noe bin ik d'r an. Nog steeds een prachtige stem.